ετερόβιος

ἑτερόβιος, -ον (Α)

αυτός που ζει σε συνθήκες διαφορετικές από τις συνήθεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + -βιος (< βίος), πρβλ. υδρό-βιος].